دفاع از شاباجی خانم حزب
دفاع از شاباجی خانم حزب کمونیست کولیگری
یک ایمیل آمده به اعتراض که چرا به جوادعلی توهین کردید.
میگوید: من ارتباطی با حزب کمونیست کارگری (کولیگری – مترجم) ندارم. علی جوادی را هم نمیشناسم اما شما را میشناسم و حیفم از طنزتان آمد که آلوده به توهین باشد.
جواب – راست میگوئی. علی جوادی را نمی شناسی. وگرنه قبول میکردی که توهینی به او نشده. این که گفتیم در خط پری بلنده و زال ممد است؟ نه. توهین نیست. توصیف است. او از پری بلنده یک سر و گردن بلندتر است و از زال ممد یک هوا زال ممدتر است. نه. توهین نیست. شاید به پری بلنده و زال ممد توهین شده باشد به جوادعلی تلویزیون های لس آنجلس توهین نشده. او اولین هخا در تلویزیون های ماهواره ایست که ادعای کمونیستی دارد!
نویسنده مینویسد : تازه شما با علی جوادی دعوا دارید با حزب چکار دارید؟ د. نشد. ما کجا با علی جوادی دعوا داریم؟ کسی مگر جرأت دهن به دهن با شاباجی خانم لس انجلسی دارد؟ ما نه با او نه با هیچیک دیگر از کمونیست های ماهواره ای، نه با خانم هاله نه با آقای ضیا نه با هخا .... دعوائی نداریم. حرفمان اینست که حزب توده هم هرگز نتوانست اینهمه، کمونیسم را به ابتذال بکشد.
ضمناً ما با شخص علی جوادی – یا هر اسم واقعی که دارد – خصومتی نداریم. شاید دلگیری داشته باشیم. اگر چیزی راجع به او میگوئیم، شخصی نیست بلکه او را سمبل شارلاتانیسم سیاسی و حقه بازی تلویزیونی و بیسوادی اجتماعی و جیب بری عقیدتی گرفته ایم. نه اینکه با شخص خودش عنادی داشته باشیم یا فکر کنیم یکنفر به تنهائی میتواند اینهمه نکبت و زشتی و پلشتی را با خود حمل کند.
ما حتا عقیده داریم اعلامیه جهانی حقوق بشر باید شامل حال او هم باشد. ابراهیم نبوی عقیده دارد که ما هر جوابی به جوادعلی و امثال او بدهیم باز هم آنها برنده اند که اسم درمیکنند. ولی ما میگوئیم برادر حاتم طائی هم در چاه زمزم ادرار کرد تا معروف شود و شد. اما آن شهرت زمزمی و این شهرت حزبی چه لطفی میتواند داشته باشد؟ به خصوص که این کمونیست های دست راستی! خود در چاه زمزم خویشند.
--------