نامه بانوئي از تهران
چندي است خانمي از تهران براي من نامه هائي مينويسد که به قصد نويسندگي نيست بلکه درد دل ميکند با من. چون بر دل من نشسته حيفم آمد شما را بي نصيب بگذارم. گمان نکنم نويسنده اش راضي نباشد. شايد خوشحال هم بشود. پس ...
با درود به تو
هادي عزيز
تويه محيط كارم به واسطه اكثريت قريب به اتفاق فوضلا = فضولها چندروزي در حالت تعليق بودم
هادي عزيز، ميدوني كه اينجور موقعها پاي يك آدم مذهبي بسيار خدادوست بسيار مكه و كربلا رفته بسيار كثيف در ميونه. بــــــله ...
اكثريت آقايون ايراني بواسطه زنباره بودنشون اگر زني موجوديتشون رو به رسميت نشناسه با كمك زنهاي مثل خودشون ترتيبي ميدن كه خانم با پاي خودش بذاره بره.
بگذريم بهرحال قصد دارم كه براي تو هادي نازنين و فهيم تصوير واقعي از اين آدمها ارائه بدم كه ديگه بخاطرشون غصه نخوري و اينقدر دردآلوده طنز ننويسي
شايد با همين نگاه فهيم ولي بدور از رنج از حماقتهاي ما مردم بنويسي ...
هادي عزيز همه روزه غيراز پنج شنبه و جمعه ساعت شش و نيم از خونه بيرون مي زنم به مقصد محل كارم. اولين ماشين تا ميدون رسالت از سمت ميدون افسريه مي آد
ديگه مي توني خودت حدس بزني اول صبح با چه ترانه هايي از مسافرهاشون پذيرايي مي كنند.شانس بيارم اولين روز از حموم گرفتن راننده گذشته باشه و الا تويه يه ماشين مدل 52 با با ضبط داغون و صداي خرخر و پارازيت و چهار تا مرد معمولا خواب آلوده كه يكيش هم با دهن نيمه باز سعي مي كنه بنظر برسه اتفاقي سرش داره ميرسه به شونه هاي من، به آدم چي مي گذره؟ آهنگهاي تند با صداي بلند پشت ترافيك با حركت نيم متر به جلو ماشينها ،همه چي براي ديونه كردن يه آدم معمولي مهياست .
هادي عزيز تو اينقدر فهيمي و اينقدر به درد آشنايي كه يقين دارم در درونت به اندازه نفهمي تك تك ما آزار ديده و مي بيني با اين وجود خيلي سعي كردي به اين مردم آگاهي بدي و موفق هم شدي ولي آگاه شدن براي اين مردم تناقضي با تسليم بودن و سازگار بودنشان نداشته و نداره.
نود درصد زنهاي سنين 13 تا 50 سال در ايران كمبود صحنه نمايش دارند.
آرايش هاي ماهواره هاي كه خدا ميدونه اونجا مخصوص چه تيپ آدمهايي است، باور مي كني كه براي در خونه تا بقالي استفاده مي شه؟ اگه فقط همين بود گله اي نبود.
وقتي كنار خيابون دخترهاي چهارده و پونزده ساله رو مي بيني واقعا تفكيك اينكه اين از سر حماقت خودشو به اين شكل در آورده يا از اين راه كسب معاش مي كنه واقعا مشكله.
و اين رفتارها باعث شده آقايون ناشريف همه زنها رو تست شخصيت كنن تا بالاخره طعمه شونو شكار كنن. غمگين ميشي هادي عزيز وقتي مي بيني يه زن نمي تونه سر خيابون منتظر تاكسي باشه يا يك ماشين مسافركش يا توي محل كارش بدون دغدغه مورد سوء استفاده قرار گرفتن بتونه كار كنه ميدونم همه اينها بستگي به خود آدم داره ولي اون آدم فقط خودش ميدونه بايد چقدر عذاب بكشه و مورد توهين اينجور آقايون قرار بگيره.
سرت و درد آوردم اي كسي كه وقتت اعتقاد دارم يك دقيقه اش هم طلاست.
لطفا اگر اين حرفها خسته ات مي كنه قدري منو بيشتر تحمل كن فردا برايت موضوع زنهايي رو مي گم كه بچه هاشون شناسنامه ندارن و پدرهاشون طبق قانون اين مملكت صاحب حق و حقوق هستند.
نظر های شما (0)
بازگشت به صفحه نخست 